ในกระบวนการเท็กซ์เจอร์ของเส้นด้ายไนลอน 6 POY ความตึงของการบิด (T1) และความตึงที่ไม่บิดเบี้ยว (T2) ส่งผลต่อความเสถียรของพื้นผิวและคุณภาพของไนลอน 6 DTY ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้การผลิตเป็นไปอย่างปกติ
หากอัตราส่วน T2/T1 น้อยเกินไป ประสิทธิภาพการบิดตัวจะต่ำและการบิดตัวจะไม่สม่ำเสมอหากอัตราส่วนของ T2/T1 สูงเกินไป ความต้านทานการเสียดสีจะเพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้เกิดเส้นใย ปลายหัก และจุดแน่นที่ไม่บิดเบี้ยวได้ง่ายความตึงที่ไม่บิดเบี้ยวต้องมากกว่าแรงตึงจากการบิดมิฉะนั้น เส้นใยบนจานเสียดทานจะอยู่ในสภาพหลวมแผ่นเสียดสีและเส้นใยจะลื่นได้ง่าย ส่งผลให้เกิดการบิดเบี้ยว จุดแน่น และเส้นริ้วไม่เท่ากันหาก T1>T2 มีริ้วปรากฏขึ้นในการย้อม
โดยสรุป ความตึงของการบิดควรสม่ำเสมอและมั่นคงมิฉะนั้น ไนลอน DTY จะมีความแข็งที่เห็นได้ชัดและความยืดหยุ่นและความเทอะทะไม่ดีสามารถควบคุมความตึงของการบิดได้ที่มาตรฐานที่ต่ำกว่า ซึ่งสามารถลดการเสียดสีของเครื่องและทำให้พื้นผิวมีลักษณะที่ดีและมั่นคงอย่างไรก็ตาม หากแรงตึง T ต่ำเกินไป เส้นใยจะทำให้สัมผัสกับแผ่นความร้อนและกระโดดได้ไม่ดี ส่งผลให้ปลายแตกมากขึ้นหากแรงตึง T มากเกินไป ไส้หลอดจะขาดและขาด และทำให้ชิ้นส่วนเครื่องจักรเสียดสีหลังจากการทดลองและการปฏิบัติในการผลิต อิทธิพลของการปรับปรุงกระบวนการใน T1 และ T2 สรุปได้ดังนี้
1. เมื่ออัตราส่วน D/Y เพิ่มขึ้น ความตึงบิด T1 จะเพิ่มขึ้น และความตึงที่ไม่บิดงอ T2 จะลดลง
2. เมื่ออัตราส่วนการดึงเพิ่มขึ้น ความตึงบิด T1 จะเพิ่มขึ้น และความตึงที่ไม่บิดงอ T2 จะเพิ่มขึ้นแต่ถ้าอัตราส่วนการดึงสูงเกินไป ความตึงบิดเกลียว T1 จะมากกว่าความตึงที่ไม่บิดเกลียว T2
3. เมื่อความเร็วของพื้นผิวเพิ่มขึ้น ความตึงของการบิด T1 จะเพิ่มขึ้น และความตึงที่ไม่บิดเบี้ยว T2 จะเพิ่มขึ้น
4. เมื่ออุณหภูมิของจานร้อนเพิ่มขึ้น ความตึงบิด T1 จะลดลงและความตึงที่ไม่บิดงอ T2 ก็ลดลงเช่นกัน
เวลาโพสต์: 21 ก.พ. 2565